Een innerlijk huis sessie bij kinderen
Onverklaarbare buikpijnklachten, dat is waar S. van 13 jaar mee binnenkomt: “Ik heb altijd buikpijn vlak voordat ik naar school fiets en ik moet dan vaak heel hard huilen. Ik snap het niet want ik vind school heel leuk en zodra ik wegfiets met mijn vriendinnen, is de buikpijn ook snel weer weg”. Ze komt samen met haar moeder bij mij omdat ze echt wel heel graag van die buikpijn af wil. Ze weten beide niet waar de buikpijn vandaan komt en via de dokter zijn in elk geval de fysieke oorzaken uitgesloten. Voor mij zit een knappe jonge dame die enthousiast vertelt over haar leven. Ze leert makkelijk, zit op ballet, spreekt vaak met vriendinnen af, woont met haar ouders en broertje op een heerlijke plek en in het gezin zijn geen spanningen. Haar moeder laat haar lekker vertellen en vult af en toe wat aan. De buikpijn is begonnen bij een logeerpartijtje met vriendinnen. Dit was georganiseerd om de lagere schooltijd samen af te sluiten. In de avond kwam de pijn opzetten en huilend belde ze haar ouders, die haar direct hebben opgehaald. Even leken de spanningen in aanloop naar de brugklas haar teveel te worden. De eerste weken van de brugklas waren ook pittig. De voorgaande jaren waren wat onrustig geweest door de corona-maatregelen, maar moeder vertelt dat ze daar als gezin ontspannen mee zijn omgegaan en ook het thuisonderwijs was goed verlopen. S. beaamt dit, het was niet altijd even leuk, maar ze wonen heerlijk buitenaf en regelmatig kwamen haar vriendinnen om met haar in de tuin te spelen. Ze hadden dan ook verwacht dat de buikpijn wel zou verdwijnen als ze eenmaal gewend zou zijn op school. Het is inmiddels januari, maar helaas, elke ochtend steekt het weer de kop op. Ik leg uit dat pijn klachten een signaal van het lichaam zijn en als er geen fysieke oorzaak gevonden kan worden, het meestal over emotionele blokkades gaat. Ze begrijpt dit en is er ook nieuwsgierig naar wat haar buik haar dan toch te vertellen heeft, want nu snapt ze er niks van.
Ik besluit naar haar Innerlijk Huis te gaan om te ontdekken wat de buikpijn haar te vertellen heeft. Na uitleg ploft ze in de hypnose stoel en gaat er direct voor liggen. Ze gaat makkelijk in trance en heeft een heel beeldende binnenwereld. Haar reis begint op een prachtig grasveld vol met bloemen. Ze ontspant zichtbaar bij dit beeld en enthousiast vertelt ze over wat ze allemaal ervaart en wat ze daarbij voelt in haar lichaam. We komen bij een mooi en gezellig wit huis met een tuin vol bloemen en een mooi wit hek eromheen. Vanuit de symboliek zegt dit dat ze letterlijk heerlijk bloeit en groeit en dat ze duidelijk haar grenzen kan aangeven. Ik merk ook aan haar dat ze een positief zelfbeeld heeft, duidelijk weet wat ze wil en zich weinig aantrekt van wat anderen van haar vinden. Ook binnen in het huis is het fijn en mooi, haar hartenvuur brand vrolijk in de woonkamer en ze voelt zich ontspannen en fijn in haar huis.
Dan laat ik haar contact maken met haar buik en de plek waar ze de buikpijn altijd voelt. Ze kan dit heel goed aanwijzen, maar de pijn komt niet omhoog, totdat we naar boven gaan. Daar is 1 kamer die niet fijn voelt en direct komt de buikpijn opzetten. Het is een soort knutselkamer, die heel rommelig is en donker en koud aanvoelt. Daar treft ze zichzelf aan, maar dan 9 jaar oud. Als ze contact maakt met haar jongere ik, geeft ze aan dat die zich niet fijn voelt. Haar jongere ik zit boos te krassen op papier en die snapt er allemaal helemaal niets meer van! Hoe kan haar grotere ik het nu zo leuk hebben op school, terwijl ze toch weet dat het helemaal niet fijn is buiten! En dan begint haar jongere ik heel hard te huilen en ik zie S. helemaal gespannen worden in de stoel. “Wat gebeurd er met je?” vraag ik. En huilend begint ze te vertellen: “ja, dit voelde ik soms ook toen we thuis zaten in de corona-tijd. Maar dit wil ik niet voelen omdat het ook een hele leuke tijd was!” Ik moedig haar aan om rustig door te ademen en vertel dat ik me dat best wel kan voorstellen. Het was ook een hele gekke tijd. “Ja, ik snapte het allemaal niet zo goed” zei ze met een diepe zucht. “Maar het is nu voorbij en ik vind school echt heel leuk!” Ik leg haar uit dat haar jongere ik nog vast zit in nare gevoel en even een stuk gemist heeft hoe het nu dan toch weer fijn is geworden. “Wat heeft jouw jongere ik nu nodig?” vraag ik. “Een hele dikke knuffel!” zegt ze. Terwijl ze haar jongere ik die knuffel geeft, zie ik haar helemaal ontspannen. De buikpijn verdwijnt, de kamer wordt warm en het voelt er weer fijn. “Geeft jouw jongere ik elke ochtend die buikpijn?” vraag ik. “Ja, ze zegt dat ze me thuis wil houden, want daar is het goed”. En samen leggen we haar jongere ik uit wat er de afgelopen tijd gebeurd is en dat S. nu echt heel graag weer naar school wil en dat dat oké is. Hier wordt haar jongere ik wel heel blij van! En de jongere ik wil eigenlijk wel heel graag dansen, dat had ze zo gemist tijdens de corona-tijd. Samen maken ze van die ongezellige kamer een dansstudio, waar ze heerlijk in dansen. Haar jongere ik wil graag dat de grote ik voorlopig nog elke dag even langs komt, zodat ze niet zo alleen is. We spreken af dat ik een meditatie inspreek die ze elke dag even luistert, totdat ze samen voelen dat het niet meer nodig is. Dat vinden ze beide een goed plan. Ik check nog even of ze daar een aantal weken voor willen afspreken, maar nee hoor, de dames kunnen dat prima zelf bepalen. Ik glimlach en laat het los.
Ik sluit de sessie af door het fijne gevoel in haar buik te verankeren en dit heel bewust mee te nemen terug naar de plek met de bloemen waar we de sessie begonnen. Het is warm en ruim in haar buik en ze noemt het zelf het “dit kan ik” gevoel. Als ze uit de trance komt is ze helemaal blij en haalt enthousiast haar moeder er weer bij en vertelt wat ze ontdekt heeft.
Ik spreek de meditatie voor haar in en stuur deze naar haar toe. Na een paar dagen krijg ik van haar moeder het bericht dat de buikpijn weg is en dat ze de meditatie heel fijn vindt. Ze luistert deze voor het slapen gaan, waardoor ze ook beter slaapt. Ik geef nog wat tips voor andere leuke meditaties voor als ze met deze klaar is en ronden het traject af.
Roos
Reactie plaatsen
Reacties